Op verzoek van heer Walram de Rosse van Valkenburg heeft de bisschop van Luik na rijp beraad besloten in Sittard een kapittel te stichten. Er kwam een eigen rechtsgebied voor twaalf kanunniken, van wie er acht priester moesten zijn. Hun aantal was gelijk aan dat van de apostelen en hun voornaamste taak was het verrichten van gebeden op vaste momenten van de dag. Ze kregen een eigen ruimte in de kerk, van de parochianen afgezonderd door de koorafsluiting. Nieuwe kanunniken werden voorgedragen door de heren van Valkenburg in hun hoedanigheid van heren van kasteel Born. Om geld te verkrijgen waarvan deze kanunniken betaald moesten worden, werden de kerken van S?sterseel (D) en Munstergeleen bij het kapittel ingelijfd. In de veertiende eeuw gebeurde dit ook met de kerken van Guttecoven en Merkelbeek.
Voor de godsdienstuitoefening van de parochianen had de komst van het kapittel weinig gevolgen. Het parochiealtaar stond voortaan niet meer op het koor van de kerk, maar voor de koorafsluiting. Uiteraard konden de parochianen vanuit hun deel van de kerk wel de gebeden en gezangen van de kanunniken horen, maar men leefde toch in gescheiden werelden.
Andere verhalen over dit onderwerp:Kerk en Geloof.