In deze woelige oorlogstijd is Sittard verschillende keren ingenomen en zijn er ook flinke verwoestingen aangericht. In hoeverre die het Kapittelgebied ook hebben getroffen, is (nog) niet bekend. Tot de Reformatie werden kerken en kloosters meestal gespaard omdat anders "hel en verdoemenis" dreigden.
De Grote Kerk had tegen deze tijd de omvang gekregen die ze nu nog kent. Men denkt dat het schip, de zijbeuken, het dwarsschip en het eerste stuk van het koor in het begin van de 15e eeuw zijn gebouwd. Het koor zal rond 1500 zijn uitgebreid en de toren is naar verwachting ook rond deze tijd gebouwd.
De kerk is gebouwd in de Maaslandse gotiek. De in het oog springende kenmerken van deze regionale vorm van de gotiek zijn: hardstenen pilaren met eenvoudig versierde kapitelen en dichte vensternissen onder kleine bovenramen in het schip. Door de zuiltjes die aan de vier zijden van de pilaren zijn toegevoegd en doorlopen in de spitsbogen, heeft het interieur van de Grote Kerk toch een zekere verfijning gekregen.
Dat de uitbreiding van het koor van latere datum is, valt vooral te zien aan de grote glas-in-loodramen en aan de ingewikkelde, vakkundig uitgevoerde gewelfconstructie. In de lichte, veelhoekige koorafsluiting komt het gotische "streven naar het hemelse licht" goed tot uitdrukking.
De toren moet met zijn zware steunberen en zijn opvallende speklagen (afwisselend donkere baksteen en lichte mergel) van begin af aan een robuuste indruk hebben gemaakt. Welk soort torenspits die indruk nog heeft versterkt, weten we niet. Wel bekend is dat de torenspits verschillende keren door blikseminslag en storm is getroffen.
Andere verhalen over dit onderwerp:Bouwhistorie.