Deze keer was hij nauwelijks ingeslapen toen hij weer de stem van Jacob hoorde: We zijn nu in 1841, het jaar dat de pastoor eindelijk, na zo?n 20 jaar wachten, een nieuwe pastorie kreeg. Dat mocht ook wel omdat hij al sinds drie jaar deken van het dekenaat Sittard was. Walram bekeek waarderend de stijlvolle woning. Mooi, zei hij, maar wat is er met het kerkplein gebeurd? Dat is helemaal leeg! Ja, antwoordde Jacob, de graven zijn verplaatst naar de schootsvelden ten westen van de stad. De nieuwe wetten verbieden dat zij tussen de woningen liggen.En je ziet, er zijn al wat woningen bijgekomen. In die van de kapittelheren wonen nu welgestelde Sittardse burgers. Het "Huis op de Berg" staat nog leeg, maar men onderhandelt al over een verkoop aan de Zusters Ursulinen. Die willen er een school voor meisjes beginnen. Dat is voor de stad van groot belang. En men is ook al aan het werk aan een nieuwe grote weg, die langs Sittard van Maastricht naar Venlo zal lopen. Sittard heeft namelijk negen jaar bij de nieuwe staat Belgi? gehoord en is pas twee jaar geleden weer bij Nederland gekomen. Daar was men hier niet zo blij mee. De nieuwe weg moet nu de band met het Noorden aanhalen.